3 cze 2008

Osamotnionego pragnienie

Kolejny wiersz jest efektem przyglądania się obrazowi "Melancholik" Wojciecha Weissa.

Cisza, ciszy pragnę!
Żadnych ptaków śpiewu
Czy wiatru powiewu!
Ciszy tylko pragnę...

Precz mi z radością!
Zabawy przerwijcie
I idźcie stąd, idźcie!
Precz mi z miłością!

Śmierci pragnę?
Tchnienia ostatniego?
Pragnę snu wiecznego?
Śmierci oczekuję...

Brak komentarzy: